​

2020’nin ilkbaharında yüz yüze yapmayı planladığımız ancak covid-19 salgını nedeniyle önce yaz aylarına erteleyip ardından çevrimiçi buluşmalar şeklinde yeniden formüle ettiğimiz Balat Sohbet Sofraları’nda, önceliğimiz aynı veya yakın mahallelerde yaşayan Türk kadınlarla Suriyeli kadınları bir araya getirebilmekti. Çarşı-pazarda belki de birbirlerinin yanından geçen, ancak dil zorluğu ve kimi zaman da çeşitli önkabuller nedeniyle birbirleriyle aynı sosyal grupta yer almayan kadınların birbiriyle tanışması, hikayelerini paylaşması ve ortaklıklarını fark etmesiydi niyetimiz.

Yüz yüze buluşmalarda çok daha hızlı oluşacak samimi ortam, çevrimiçi buluşmalarda daha çekingen ve yemek odaklı başlamışken, son buluşmalara doğru artan kişisel paylaşımlar, duygusal aktarımlar ve gülen yüzler ile yine de sağlandı. 

Tüm katılımcı kadınlar, çok olumlu ve farklılıklara, yeni lezzetlere, yeni arkadaşlıklara açıktı. Bazen yöresel yemeklerin ne kadar farklı olduğunu konuştuk, bazen iki farklı ülkenin yemeğinin ne kadar birbirine benzediğini… Yeni bir baharat keşfettik ya da yemekte bir püf noktasının sırrını öğrendik... Aynı sofrada olamasak da yemek tarifleri kadın hikayelerini ortaklaştırmaya yetti. 

Genellikle anneden öğrenilen, büyük aile sofralarında paylaşılan yemekler üzerinden çocukluk anıları ve çocukluk duygularını konuştuk. Kayınvalidesine yaptığı ilk yemeğin yanlışlıkla ne kadar acı olduğunu, ya da ülkesinde bıraktığı annesinin yemeklerini ne kadar özlediğini, eski komşusundan öğrendiği tarifi her yapışında komşusunu tekrar hatırladığını, ya da eve dönerken sokaktan alınan anne yemeği kokusunu konuşurken bir yandan da, güven ve özgürlük duygusunu, sağlıklı günleri, huzuru, umudu ve dayanışmayı konuştuk.  

 

Çevrimiçi buluşmaların getirdiği mesafeden ötürü de olsa gerek, çekingen başlayan sohbetlerde, anadilleri farklı olan iki grubun bir arada birbirini anlamak üzere bir araya gelmesi kıymetliydi. Suriyeli kadınlar Türk kadınları daha yakından tanımak, ne düşündüklerini, neler hissettiklerini anlamak isterlerken, Türk kadınlar da Suriyeliler’i anlamak ve ortaklıklarını keşfetmek istiyordu. Buluşmalar Suriyeli katılımcıların Türkçe konuşurken daha rahat etmeleri için de bir fırsat oldu. Salgın dönemi evden çıkamayan kadınlar için bir sosyal ortam sağlaması da yine olumlu bir etki sağladı. Sohbet sofraları; birbirini hiç tanımazken telefon ekranları üzerinden tanışıp kendi mutfağını ve hikayesini karşı tarafa açacak, cesaret isteyen bir yolculuktu. Bu cesur yolculukta mutfağını ve kalbini açan tüm kadınlara teşekkürlerimizle… 

 

Şimdi dileğimiz salgını atlatıp ortak bir sofrada bir araya gelmek ve birbirini ancak telefon ekranından tanıyan bu kadınların çarşı-pazarda birbirini gördüğünde yüzlerinde oluşacak içten bir gülümsemeyi hayal etmek… 

​

​

​